როგორ გავიადვილოთ აღმართის დაძლევა?

განვიხილოთ სამი ასპექტი:
1. ჩვენი სხეული
2. ველოსიპედი
3. ტემპი

ხანგრძლივ აღმართზე სწრაფ ტემპში ასასვლელად არ გვჭირდება ანაერობული კუნთების ბოჭკოებით განვითარებული, ძლიერი მასიური სხეული.ძალის ხარჯზე მხოლოდ ხანმოკლე პერიოდის განმავლობაში შეგვიძლია შევინარჩუნოთ მაღალი ინტენსივობა.ხანგრძლივი დატვირთვისას საჭიროა ჩვენი ფიზიკური გამძლეობა, რასაც უზრუნველყოფს კუნთების აერობული ბოჭკოები და გულსისხძარღვთა განვითარებული სისტემა, რომელსაც ფილტვების სასიციცხლო ტევადობის ხარჯზე შეუძლია დიდი რაოდენობით მიწოდებული ჟანგბადის მიღება, ხოლო გახშირებულ გულისცემას ბევრი სისხლის გადასროლა. გამძლეობის განვითარებისთვის საჭიროა მცირე ინტენსივობის, მაგრამ ხანგრძლივი დატვირთვის ხშირად მიღება. ამის მიღწევა შესაძლებელია ენერგიის დაზოგვით აღმართის დასაწყისში და ტემპის ნელ-ნელა მომატება ისე, რომ არ გამოვიფიტოთ ფინიშამდე.

როგორ დავზოგოთ ენერგია?

მეთოდი მარტივია. საჭიროა კბილანების ისეთი კომბინაციის შერჩევა, რომლის დროსაც ფეხის ტრიალის სიხშირე თავისუფლად არის შესაძლებელი დაახლოებით 80-90 ბრუნით წუთში. მნიშვნელობა არ აქვს აღმართის დახრილობის სიდიდეს, თუ სწორად შევარჩევთ კბილანებს. იმ შემთხვევაში, როცა ვერ ვახერხებთ ფეხების ასეთი სისწრაფით ტრიალს, უმჯობესია ვიფიქროთ უფრო დიდი კასეტის დაყენებაზე.

ხელის მტევნები და მხრები სასურველია იყოს თითქმის ბოლომდე მოდუნებული, რაც საშუალებას იძლევა სიმძიმის ცენტრი გადავიდეს სატერფულებზე და მოიმატოს ინერციამ. საჭეზე დაყრდნობა საგრძნობლად გვიშლის ხელს იოლად ასვლაში. აგრეთვე კარგია ჩამკეტი ფეხსაცმლის გამოყენება და ფეხის წრიულად ტრიალისას ძალის თანაბრად გადანაწილება.  

რაც მეტად მძიმეა ჩვენი სხეული და ველოსიპედი, მით მეტი ძალისხმევაა საჭირო გრძელ აღმართზე გამძლეობის შესანარჩუნებლად.სუფთა ტრანსმისია და შესაბამის წნევაზე დაბერილი ბორბლები კარგი დამხმარეა. აგრეთვე მნიშვნელოვანია ისეთი საბურავი, რომლის გორვის წინაღობა მცირეა. ცხრილები შეგიძლიათ იხილოთ საიტზე: https://www.bicyclerollingresistance.com/ პერიოდულად სასურველია მცირე ხნით სკამიდან წამოდგომა იმისთვის, რომ დატვირთვა სხვა კუნთებზეც გადანაწილდეს და ამავე დროს ავირიდოთ საჯდომის დაბუჟებაც.

ხშირად დაშვებული შეცდომები:
ზოგჯერ გვიჭირს ვაკონტროლოთ ტემპი და რადგან დასაწყისში ენერგია მეტი გვაქვს ვცდილობთ უფრო სწრაფად ვიაროთ, ვიდრე საჭიროა. ეს იწვევს ენერგიის დროზე ადრე გამოლევას და აღმართის ბოლოსკენ ტემპის დავარდნას. ამიტომ საჭიროა გონებით და ველოკომპიუტერის დახმარებით ვაკონტროლოთ სხვადასხვა პარამეტრები: გულისცემის სიხშირე, ფეხის ბრუნის სიხშირე, კბილანების კომბინაცია, სიმძლავრე…

ზედმეტად მაღლა აწეულ სკამზე ჯდომა იწვევს თეძოების გადახრა-გადმოხრას, რა დროსაც მარგი ქმედების კოეფიციენტი კლებულობს. უმჯობესია მოძრაობდეს მხოლოდ ფეხები და ვეცადოთ შევინარჩუნოთ სტაბილური სვლა. ხანდახან, ვიდრე უნარი ჩვევაში გადაიზრდება, სახელურებს ვართ ჩაბღაუჭებული, იდაყვები გვაქვს გამართული, მხრები აწეული. მუდმივად უნდა ვაკონტროლოთ, რომ მკლავები და მტევნები იყოს თითქმის ბოლომდე მოდუნებული.

საკვების მიღებიდან თუ საკმარისი დრო არაა გასული, შინაგანი ორგანოები აუცილებლად წაგვართმევს ენერგიას. კარგია ასევე გავითვალისწინოთ ისიც, რომ ასვლისას მუდმივად მივაწოდოთ ორგანიზმს სითხე.  

აღმართზე ასვლამდე წინასწარ შექმნილი ნეგატიური განწყობა აუცილებლად აისახება პროცესში.ხალისი ამხნევებს სხეულსა და კუნთებს. ამიტომ ზედმეტად იმაზე ფიქრი, რა აივლის ამხელა აღმართს და როდის მე იქ ავალ, არის ხელის შემშლელი. ფსიქოლოგიურად საკუთარი თავის მართვა გაგვიადვილებს დავძლიოთ ნებისმიერი აღმართი სასურველ ტემპში. გისურვებთ წარმატებებს!